Epoka  |  Pochodzenie  |  Okres krośnieński  |  Czasy krakowskie  |  Praca pedagogiczna  |  Kraków-Wiedeń  |  Epizod przemyski  |  Związek małżeński i rodzina  |  Wynalazki  |  Patenty, listy pochwalne i dedykacje  |  Korespondencja  |  Popularyzatorzy  |  Źródła wiedzy o Szczepaniku  |  Szkoły i ulice im. Szczepanika  |  Spis treści  | 

Powrót do strony głównej


Pochodzenie


    Dziadkowie Jana Szczepanika - Stanisław Szczepanik i Katarzyna z domu Wilk, byli rolnikami gospodarującymi we wsi Zręcin koło Krosna.

    Marianna Szczepanik w celach zarobkowych udała się do Lwowa gdzie prowadziła dom u jednego z lwowskich lekarzy. Istnieje domniemanie że to on był ojcem jej dziecka, które przyszło na świat 13 czerwca 1872 r. w domu jej brata Ludwika mieszkającego we wsi Rudniki koło Mościsk. Dziecko ochrzczono 14 czerwca 1872 dając mu imię jednego z braci matki. Rodzicami chrzestnymi Jana byli: Paweł Romanowicz i Katarzyna Rabiej. Chrztu udzielał ks. Stefan Szymkiewicz - wikariusz z Mościsk.

    W domu wója Ludwika chłopiec był traktowany na równi z jego rodzonymi dziećmi. Wójostwo (żona Ludwika była pochodząca z Krakowa Eleonora Sechtling) posiadali ośmioro własnych dzieci w tym tylko jednego syna, starszego od Jana o 12 lat. Szczególnie bliskie więzi łączyły Jana z nieco młodszymi kuzynkami Eleonorą (ur. 1873) i Walerią (ur. 1878), co widać wyraźnie z zachowanej z nimi korespondencji (patrz korespondencja).
Niespodziewana śmierć matki Jana (niestety data śmierci nie zachowała się) rozpoczęła kolejny okres w jego życiu.