"Ku pamięci potomnych"

Tam, gdzie sen krótki a burza gwałtowna?,
Gdzie myśli łupieżcze a pragnienie piękne
Za horyzontem dolin i lasów
Pagórków i wzniesień ? marzeń i celów
Tam się zaczęła historia człowieka
Tak niepozorna jak pszczoła w jęczmieniu
Czy pospolita? Ogólnoludzka?
To jego życie dało odpowiedź.
"Polski Edison", "Nauczyciel ubogich"
tak powiadali różnorodni ludzie
on dawał słowa, nadzieją budował ?
był tam, gdzie człowiek go potrzebowałv poświęcił swe życie i żył też dla pasji
robił to co kochał ? myślał i wierzył
Cóż po nim zostało? ? zostały wspomnienia
Niezniszczalne kręgi ludzkiego przeznaczenia
Została tez szkoła hołd mu oddająca,
krąg ludzi sumiennych, pamiętających
słowa choć wyblakłe, nieogarniające
są jednak pamiątką jego starań, działań? Jego wynalazków i egzystencji,
rozpaczy, radości i smutków pojętych
szkoło najmilsza ? nie zapominaj!
Cześć mu oddawaj i sercem wspominaj
Wyzbądź się trosk i bądź tak jak on
Młodzieńcze, dziewczyno- rozsławiaj go z dumą
Nie zapominajcie też mieszkańcy Krosna
On Wasz mały świat niczym mocny grzmot na większy zmienił.
Janie Szczepaniku, "Polski Edisonie"!
Tam po drugiej stronie podobno jest lżej,
więc świadom swej ziemskiej osobowości, nie zgorzkniałej wiary ludzkiej pazerności
Pamiętaj, iż my pamiętamy,
Gdyż w życiu prawdziwą sztuką nie jest trofeów zdobywanie
i tak jak Ty to czyniłeś wynalazków odkrywanie,
lecz prawdziwym skarbem i klejnotem najsłodszym jest,
aby człowiek przekonany o swych wielkich możliwościach
dostrzegł, że jego powołaniem jest tak naprawdę drugiego człowieka uszczęśliwienie
Ty tak czyniłeś, więc wspaniałym człowiekiem byłeś !

Natalia Belcik
kl. 1h - ZSP Nr 5 w Krośnie

III miejsce w międzyszkolnym konkursie literackim
"Jan Szczepanik ? polski Edison " 2007